Jakość oraz satysfakcja naszych Klientów są dla nas najważniejsze.
Z tego względu w 2019 roku postanowiliśmy zaoferować nową jakość kompleksowej obsługi prawnej, bazując na naszych doświadczeniach zdobytych w instytucjach publicznych oraz najlepszych warszawskich kancelariach prawnych. Wyniesiona wiedza oraz elastyczne podejście do oczekiwań i możliwości Klientów pozwala nam indywidualnie dopasować ofertę dla każdego.
W naszej Kancelarii łączymy pasję do prawa ze zrozumieniem specyfiki biznesowej. Większość z naszych pracowników i współpracowników posiada wykształcenie w kilku kierunkach oraz doświadczenie w działalności organizacjach pozarządowych. Dzięki temu potrafimy doskonale zrozumieć potrzeby naszych Klientów.
Oferujemy obsługę w trzech językach: polskim, angielskim i niemieckim.
Obszar naszego działania to województwo lubuskie oraz Warszawa. Pozostajemy jednak otwarci na współpracę z Klientami w każdym miejscu w Polsce i zagranicą.
Naszym Klientom oferujemy zarówno obsługę bezpośrednią, jak i za pośrednictwem Internetu – w zależności od potrzeb i oczekiwań.
Nasi Klienci mogą wybrać zarówno obsługę na zasadzie stałej współpracy, jak i doraźnych zleceń.
Najczęściej zadawane pytania
Często spotykamy się z pytaniami typu: „Czy radca prawny może występować przed sądem?” „Czy może mnie bronić w sprawie karnej?”, „Czy radca prawny ma takie same uprawnienia jak adwokat?”. Na wszystkie te pytania najprostsza odpowiedź brzmi: TAK.
Radca prawny to tytuł zawodowy przyznawany w standardowym trybie osobom, które ukończyły 5-letnie studia prawnicze, 3-letnią aplikację radcowską, a następnie zdały egzamin zawodowy przeprowadzany przez Ministerstwo Sprawiedliwości i uzyskały wpis na listę radców prawnych. Tytuł: „radca prawny” znajduje się pod ochroną prawną i uprawnia do reprezentowania osób fizycznych, osób prawnych i jednostek organizacyjnych przed wszystkimi sądami, w każdego rodzaju sprawach (karnych, cywilnych, rodzinnych, administracyjnych itd.).
Tytuł „mecenasa” nie jest tytułem zawodowym, ale zwrotem grzecznościowym, stosowanym zarówno wobec radców prawnych jak i adwokatów, a coraz częściej także wobec aplikantów tych zawodów prawniczych.
Mianem prawnika można określić każdą osobę, która ukończyła studia prawnicze. Prawnikiem będzie więc radca prawny, adwokat, ale także sędzia, prokurator, notariusz, niezależnie od tego, że uzyskali oni prawo wykonywania konkretnego zawodu prawniczego. Prawnikiem będzie także osoba bez dodatkowego tytułu zawodowego, np. radcy prawnego czy adwokata. Osoba taka może m.in. udzielać porad prawnych, sporządzać umowy lub opinie czy to w stosunku pracy czy w formie własnej działalności gospodarczej.
Nie jest ona jednak uprawniona do posługiwania się tytułem radcy prawnego czy adwokata, a tym samym do prowadzenia kancelarii radcy prawnego czy kancelarii adwokackiej. Z tego względu nazwa „kancelaria prawna”, „kancelaria doradztwa prawnego”, „kancelaria odszkodowawcza” itp. wskazuje na to, że usługi w niej świadczą osoby niebędące radcami prawnymi ani adwokatami. Wynikają z tego bardzo istotne dla potencjalnych klientów konsekwencje.
Po pierwsze, prawnik oferujący usługi w ramach takiej kancelarii nie będzie mógł reprezentować klienta przed sądem. Po drugie, klient takiej kancelarii nie jest chroniony szeregiem zasad obowiązujących radców prawnych. Ci ostatni bowiem są zobowiązani do przestrzegania restrykcyjnych Kodeksów Etyki zawodowej, z których wynikają bardzo konkretne obowiązki względem klientów. Najważniejszym z ich jest nieograniczony w czasie obowiązek ścisłego przestrzegania tajemnicy zawodowej, z którego wynikają określone powinności i uprawnienia. Radca prawny musi np. zapewnić w swojej kancelarii odpowiednie środki chroniące przed wyciekiem informacji, takie jak zabezpieczenia komputerów, telefonów, zobowiązanie do poufności personelu, odpowiednie przechowywanie dokumentów. Tajemnica zawodowa jest na tyle poważnie chroniona, że co do zasady radca prawny ma obowiązek odmowy udostępniania informacji o kliencie nawet organom państwa. Z uprawnienia takiego nie korzysta prawnik w „kancelarii prawnej” czy „odszkodowawczej”. Radca prawny nie może też świadczyć usług pomocy prawnej innej osobie, jeśli mogłoby to wywrzeć negatywne skutki dla klienta (tzw. konflikt interesów). Po trzecie, radcowie prawni podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy świadczeniu pomocy prawnej, zatem poszkodowany klient radcy prawnego może liczyć na uzyskanie odszkodowania od zakładu ubezpieczeń. Po czwarte, przedstawiciele tego zawodu podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej w ramach samorządów zawodowych, m.in. za nienależyte wykonywanie zawodu.
Wynagrodzenie ustalane jest indywidualnie podczas spotkania z Klientem. Jego wysokość jest uzależniona m.in. od przewidywanego nakładu pracy, rodzaju zlecenia oraz terminu jego wykonania.
Uwzględniając aktualne potrzeby Klientów nasza Kancelaria stosuje następujące sposoby rozliczania wynagrodzenia za świadczenie usług prawnych:
- wynagrodzenie w oparciu o stawkę godzinową (ustalane jest w oparciu o liczbę faktycznie przepracowanych godzin na rzecz klienta; oferta skierowana jest zarówno dla przedsiębiorców jak i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej);
- wynagrodzenie miesięczne ryczałtowe (ustalane jest w oparciu o przewidywany nakład pracy w miesiącu na danego klienta; oferta skierowana jest w szczególności dla przedsiębiorców);
- wynagrodzenie w oparciu o system mieszany (ustalane jest w oparciu o wynagrodzenie ryczałtowe oraz – w razie przekroczenia liczby godzin uwzględnionych w ryczałcie – w oparciu o stawki godzinowe; oferta skierowana jest w szczególności dla przedsiębiorców);
- wynagrodzenie za prowadzenie konkretnej sprawy (ustalane jest z uwzględnieniem stawek minimalnych określonych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz z uwzględnieniem przewidywanego nakładu pracy i rodzaju zlecenia);
- wynagrodzenie typu success fee (składa się ze stosunkowo niskiej kwoty należnej za samo prowadzenie sprawy oraz dodatkowej kwoty, płatnej jedynie w przypadku pomyślnego wyniku postępowania).
Zlecenie prowadzenia sprawy profesjonalnemu pełnomocnikowi jakim jest radca prawny wiąże się najczęściej z koniecznością udzielenia mu pełnomocnictwa. Pełnomocnictwo może być ogólne – do zastępowania Mocodawcy (nazywanego też Mandantem lub po prostu Klientem) we wszelkich procesach i we wszystkich instancjach, bądź może być udzielone do prowadzenia konkretnej sprawy. W sprawach m.in. o unieważnienie małżeństwa, o ustalenie istnienia lub nieistnienia małżeństwa i o rozwód, o separację na żądanie jednego z małżonków, o ustanowienie rozdzielności majątkowej między małżonkami, o ustalenie lub zaprzeczenie pochodzenia dziecka, o ustalenie bezskuteczności uznania ojcostwa oraz o rozwiązanie przysposobienia wymagane jest udzielenie pełnomocnictwa do prowadzenia danej sprawy, chociażby pełnomocnik posiadał pełnomocnictwo ogólne.
Zgodnie z artykułem 91 Kodeksu postępowania cywilnego, pełnomocnictwo procesowe obejmuje z samego prawa umocowanie do:- wszystkich łączących się ze sprawą czynności procesowych, nie wyłączając powództwa wzajemnego, skargi o wznowienie postępowania i postępowania wywołanego ich wniesieniem, jako też wniesieniem interwencji głównej przeciwko mocodawcy;
- wszelkich czynności dotyczących zabezpieczenia i egzekucji;
- udzielenia dalszego pełnomocnictwa procesowego adwokatowi lub radcy prawnemu;
- zawarcia ugody, zrzeczenia się roszczenia albo uznania powództwa, jeżeli czynności te nie zostały wyłączone w danym pełnomocnictwie;
- odbioru kosztów procesu od strony przeciwnej.
Czynność polegająca na złożeniu dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa w postępowaniu sądowym podlega co do zasady opłacie skarbowej. Opłata skarbowa należna jest od każdego stosunku pełnomocnictwa.
Opłacie skarbowej nie podlega złożenie pełnomocnictwa, m. in. w sprawach o alimenty, w sprawach z zakresu opieki, kurateli, w sprawach o przysposobienie, w sprawach, w których Mocodawca jest zwolniony od kosztów sądowych, w sprawach ze stosunku pracy, w sprawach zakresu ubezpieczenia społecznego i ubezpieczenia zdrowotnego oraz pełnomocnictwa udzielone członkom rodziny (małżonkowi, rodzicom, dziadkom, rodzeństwu, dzieciom, wnukom Mocodawcy).
Zwolnione od opłaty jest ponadto złożenie pełnomocnictwa w sprawach karnych, karnych skarbowych i dyscyplinarnych oraz w sprawach o wykroczenia.
Aktualnie wysokość opłaty skarbowej od złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa wynosi 17 zł.
Zapłaty opłaty skarbowej można dokonać gotówką w kasie organu podatkowego lub bezgotówkowo na rachunek tego organu. Organem podatkowym w sprawach opłaty skarbowej jest wójt (burmistrz, prezydent miasta). Właściwym miejscowo jest organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce złożenia dokumentu, a więc organ miejscowości, w której położony jest sąd, w którym toczy się (lub ma toczyć się) postępowanie sądowe i w którym składane jest pełnomocnictwo.
Rachunki bankowe właściwe do opłaty skarbowej za pełnomocnictwa:
- 57 2030 0045 1110 0000 0129 8200 (Urząd Miejski w Międzyrzeczu),
- 44 1020 5402 0000 0302 0325 6575 (Urząd Miasta Gorzów Wielkopolski),
- 20 1020 4795 0000 9302 0277 9429 (Urząd Miasta Szczecin),
- 83 1020 5402 0000 0002 0248 5258 (Urząd Miasta Zielona Góra),
- 60 1030 1508 0000 0005 5001 0038 (Urząd Dzielnicy Śródmieście w Warszawie),
- 18 1030 1508 0000 0005 5002 3113 (Urząd Dzielnicy Mokotów w Warszawie),
- 54 1030 1508 0000 0005 5003 6045 (Urząd Dzielnicy Wola w Warszawie).
Dokonując wpłaty opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa proszę o wskazanie w tytule przelewu, że jest to pełnomocnictwo udzielone na moją rzecz oraz wskazanie sprawy, której dotyczy.
Przykład: „opłata skarbowa od pełnomocnictwa r.pr. Tomasza Klemt w sprawie z powództwa/wniosku (imię, nazwisko) przeciwko …(imię ,nazwisko)”.
